چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ میزان اثربخشی روشهاي آموزش ارتقاي عملکرد ورزشی مبتنی بر مایندفولنس و تصویرسازي ذهنی بر بهبود مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در بسکتبالیست هاي جوان انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است و به لحاظ نحوة گردآوري اطلاعات از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیري با گروه لیست انتظار است. جامعۀ آماري پژوهش را بسکتبالیست هاي جوان شهر تهران تشکیل دادند. تعداد 60 نفر به عنوان نمونۀ آماري و به شیوة در دسترس، در سه گروه مایندفولنس، تصویرسازي ذهنی و گروه لیست انتظار جایگزین شدند. تحلیلهاي آماري در دو بخش آمار توصیفی شامل مشخصات آزمودنی ها، توزیع داده ها و مقادیر میانگین و انحراف معیار متغیرهاي مورد مطالعه ارائه شدهاند و از آزمون شاپیرو-ویلک براي تشخیص طبیعی بودن داده ها و در ادامه با استفاده از آمار استنباطی از آزمونهاي تی همبسته، آنوا، لون (برابر واریانسها)، جیمز هاول و بنفرونی (تعقیبی) به منظور تجزیه وتحلیل و آزمون فرضیه ها استفاده شده است. همچنین سطح آماري در این پژوهش 0/05 در نظر گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان داد، عملکرد پرتاب شوت آزمودنی ها در پیش و پس آزمون در گروه مداخلۀ مایندفولنس با اختلاف میانگین (4/15) و تصویرسازي ذهنی با اختلاف میانگین (-2/55)، معنادار شد. همچنین یافته هاي نهایی پژوهش نشان داد که آموزش مایندفولنس در مقایسه با آموزش تصویرسازي ذهنی در ارتقاي مهارت پرتاب آزاد تأثیر بیشتري داشت (0/2=P)